Mensen die onvoldoende zelfvertrouwen hebben, zijn vaak gefrustreerd en angstig. Ze zijn bang voor alles wat afwijkt van de norm, voor alles wat nieuw is of anders is. Ze vormen een zwakke prooi voor volksmenners en laten zich al te snel op sleeptouw nemen door allerhande charlatans en leidersfiguren. Het Gemeenschapsonderwijs wil kinderen en jongeren daarom zelfstandig leren denken en beslissingen nemen.

Binnen het Leerplan Wereldoriëntatie, binnen het hoofdstuk MENS stelt onze school zich de volgende doelen:

Het kind kan de eigen innerlijke belevingswereld uitdrukken in een niet- conflictgebonden situatie waardoor het besef groeit dat gevoelens situatie gebonden zijn en dat handelen en voelen niet altijd met elkaar in overeenstemming zijn. Zo ontwikkelt het kind steeds meer een gedifferentieerd en realistisch zelfbeeld en groeit het geloof in het eigen kunnen (een positief zelfbeeld en zelfvertrouwen), gebaseerd op een steeds groeiende zelfkennis. Dit bereiken we door de kinderen tot zelfstandige interactie met elkaar en met anderen te laten komen, door ze actief te laten functioneren in een groep en door de kinderen actief te laten deelnemen aan het onderwijs. We bespreken de wijze van omgaan met elkaar ook.
We bieden een brede waaier aan expressiemogelijkheden binnen de uiteenlopende leerdomeinen. We geven voldoende ruimte aan de eigen inbreng van de leerlingen waardoor ze zich serieus genomen voelen waardoor een positief zelfbeeld ontstaat.

Ook de leerlingen die het hier moeilijk mee hebben, krijgen de kans en worden gestimuleerd tot persoonlijke inbreng. We proberen als leerkracht in onze grondhouding zo veel mogelijk authenticiteit, waardering en empathie te tonen. Het klasklimaat is gebaseerd op wederzijds respect en waardering. We versterken de banden tussen school en thuis, door de ouders actief bij het onderwijs te betrekken op diverse manieren. Daarnaast moeten de leerlingen ook gevoelig gemaakt worden voor de onuitgesproken afspraken die er in elk groep leven. Dit gebeurt voornamelijk door het gewone klasleven te doorbreken. De leerlingen worden dan geconfronteerd met andere groepgewoontes of leefregel, zodat ze met elkaar vergeleken kunnen worden. Ze leren dan dat de wereld niet overal vanzelfsprekend hetzelfde is, en ze leren in zekere mate dat conformeren een goede basis is voor hun functioneren.
We leren de kinderen ook dat ze zich weerbaar mogen opstellen tegen volwassenen die hun leefwereld niet altijd respecteren, waardoor ze mondiger in de wereld kunnen staan en hun eigen keuzes kunnen maken.

De leerling heeft nood aan succeservaringen en veel positieve elementen in zijn zelfbeeld om te kunnen integreren in de realiteit en te geloven in zijn eigen kunnen. Het is daarom belangrijk dat de leerkracht een leeromgeving creëert waarin voor elke leerling, vanuit zijn of haar beginsituatie, een succeservaring mogelijk is.

We bereiken deze doelen door o.a.:

– Werken aan gevoelens (doos vol gevoelens).

– Creëren van een open, vertrouwelijke klassfeer.
Kleuters moeten zich veilig voelen in de klas

– De interactie met de kleuters is zo persoonlijk mogelijk. Bv. bij het binnenkomen ‘s morgens wordt elke kleuter persoonlijk begroet en aangehaald.

– De kleuters kunnen en durven zich steeds uiten tegen hun juf ze voelen zich veilig bij haar.

– Veiligheid is één van de belangrijkste doelstelling die moeten worden ingevuld om te kunnen ontwikkelen en leren werken aan welbevinden

– Thema gevoelens werken aan basisontwikkeling

– Knuffeltaal

– Uiting van gevoelens, alle gevoelens zijn toegestaan binnen bepaalde grenzen

– Expressie

– Emotionele en sociale ontwikkeling

– Uiting van gevoelens praktisch leren gebruiken van gevoelens blij – verdrietig bij de jongste, bij de oudste alle gevoelens.

– Gevoel boos aanbrengen maar niet benadrukken (begrip bij velen nog niet gevuld en wordt gebruikt door imitatie).

– Methode: Meer om het lijf.

– Zelfstandig leren denken en beslissingen nemen.

– BELANGRIJK: werken aan een positief zelfbeeld + zelfvertrouwen.

– Je kan niet genoeg dingen positief bekrachtigen.

– Elk kind beoordelen naar eigen kunnen.

– Elk kind ook positief aanmoedigen, zodat ze gestimuleerd worden om een stapje verder in hun ontwikkeling te willen gaan, elk kind op zijn niveau.

– Positieve bekrachtiging, de leerling helpen tot succes.

– Werken op niveau met differentiatie, tevens in contractwerk en hoekenwerk.

– De Axenroos met daarin o.a. vertrouwensoefeningen en rollenspellen.

– Mediatie welke leidt tot zelfoplossend denken en een eigen goede leerstrategie ontwikkelen. Geen klassikale fixatie op één denkstrategie.

– De houding van de leerkracht zelf, als voorbeeld, zonder oordeel of duiding.

– Kernkwaliteiten van de leerling naar boven halen en benadrukken.

– Ingaan op zelf aangedragen thematiek of serieus omgaan met meegebrachte zaken door de leerlingen, dit niet negeren maar aandacht geven.

– Programma’s aanreiken zoals ‘Een en al oor’, ‘De club van rare kinderen’, en uiteraard de Axenroos.

– Kringgesprekken waarin leerlingen ervaringen delen, luisteren naar elkaar en respect opbrengen voor eenieders belevingswereld en eigenheden.

– Bewustwordingenthema’s aandragen over actualiteit (wat vinden wij ervan).

– De ouders bij het onderwijs te betrekken via de vriendenkring, de ouderparticipatie in de klas, de lees- en vertelweek, diverse projecten en thema’s waar de ouders bij betrokken worden in de klas, uitstappen met hulp van de ouders en door op bezoek te gaan bij de ouders die een praktijkgerichte leerervaringen kunnen bieden (de huisarts, de tandarts, de brandweer, de boswachter, een familie bezoeken met een andere culturele achtergrond, etc.)

– Meegebrachte zaken in de belangstelling zetten en de leerling erover laten vertellen.

– Culturele aspecten wederzijds beschouwen.

– Klasdoorbrekend werken, zowel horizontaal als verticaal.

– Een open klassfeer creëren, waarbinnen een kind voldoende zelfvertrouwen heeft om zijn mening of gevoelens te durven vertellen.

– Elk kind kan, bij emotionele problemen, terecht bij de klastitulatis, de leerkrachten uit de omkadering en/of bij de directie om zijn/haar probleem aan te kaarten om tot een (mogelijke) oplossing te komen.